رئالیسم (واقع گرایی)

رئالیسم به معنای واقعیت گرایی تفکری است مبنی بر این اعتقاد که وجود و هستی اشیاء و پدیده ها مستقل از ادراک و حواس بشر است یعنی شیوه ای است که در آن هنرمند باید در نمایش طبیعت (طبیعت بدونِ انسان و با انسان) از هرگونه “احساساتی گری” خودداری کند. در زمینه هنر و ادبیات ، رئالیسم شیوه ایست که به تجسم حقایق و واقعیت ها می پردازد. سبک نقاشی رئالیسم نقطه مقابل سبک رومانتیک قرار دارد.وجه تمایز عمده رئالیسم (دقیقاً رئالیسم قرن نوزدهم) که در اینجا مورد گفتگوی ماست رئالیسم نیمه قرن نوزدهم و نماینده اصلی آن (کوربه) از هر گونه خوشایند کردن مضامین می پرهیزد، شعار پردازی نمی کند و وعده های شیرین نمی دهد، واقعیت را همان گونه که هست می نمایاند. مهم ترین شاخه رئالیسم قرن نوزدهم رئالیسم اجتماعی است که به گفتگو از مسائل اجتماعی و سیاسی می پردازد. همچنانکه در بالا اشاره کردیم نماینده اصلی رئالیسم (گوستاو کوربه) نقاش بزرگ فرانسوی و (ایلیارپین) نقاش روسی است.

نقاشان معروف سبک رئالیسم در اورپا

گوستاو کوربه، ژان فرانسوا میله، انوره دومیه، ادوارد مانه، ایوان شیشکین، ایلیار پین و کرامسکوی